De militaire begraafplaats van Bayeux, ligt iets buiten het centrum van de stad en hier liggen voornamelijk Britse soldaten. Met 4.642 doden (waarvan 431 niet geïdentificeerde) is dit de grootste Commonwealth begraafplaats uit de Tweede Wereldoorlog in Frankrijk. Ze werd ontworpen door architect Philip D. Hepworth.
De graven liggen in perken evenwijdig naast elkaar gerangschikt en aan het zuidwestelijke uiteinde van het terrein in concentrische halve cirkelbogen met als middelpunt het Cross of Sacrifice. De Stone of Remembrance met aan weerszijden een schuilhuisje staat op de aslijn dichter naar de toegang.
De begraafplaats is omgeven door een haag en wordt onderhouden door de Commonwealth War Graves Commission. Er liggen nu 3.931 Britten (waaronder 329 niet geïdentificeerde), 181 Canadezen (waaronder 3 niet geïdentificeerde), 17 Australiërs, 8 Nieuw-Zeelanders, 1 Zuid-Afrikaan, 7 Russen, 24 Polen (waaronder 1 niet geïdentificeerde), 3 Fransen, 2 Tsjecho-Slowaken, 2 Italianen en 466 Duitsers (waaronder 98 niet geïdentificeerde).
Het geallieerde offensief dat startte met de landing in Normandië op 6 juni 1944 was het begin van hardnekkige gevechten met als doel bruggenhoofden te realiseren om van daaruit verder het Franse binnenland te veroveren. Bayeux had echter niet zo erg onder het strijdgewoel te lijden niettegenstaande zij een belangrijk steunpunt was voor de geallieerde troepen.
Rond de stad werden veldhospitalen ingericht. Hierdoor komt het dat de oorspronkelijke graven afkomstig zijn van soldaten die in deze veldhospitalen overleden waren als gevolg van de opgelopen verwondingen. Na de oorlog werd de begraafplaats nog uitgebreid met graven uit de slagvelden in Normandïe. In 1952 was de begraafplaats volledig afgewerkt.
Het Bayeux Memorial werd opgetrokken in witte steen met uitzicht op de begraafplaats. Het Latijnse grafschrift langs de fries van het monument verwijst naar Willem de Veroveraar en de invasie van Engeland in 1066: NOS A GULIELMO VICTI VICTORIS PATRIAM LIBERAVIMUS. De vertaling luidt: “Wij, ooit overwonnen door William, hebben nu het geboorteland van de Veroveraar bevrijd.”
Op dit monument zijn de namen gegraveerd van de 1.808 mannen van het Gemenebest die zijn omgekomen in de Slag van Normandië en die geen bekend graf hebben. Het Bayeux Memorial herdenkt 270 Canadese militairen en vrouwen.
Onder de namen zijn de 189 mannen van het 43rd Divisional Reconnaissance Regiment die aan boord waren van de noodlottige MV Derrycunihy. In de nacht van 23 juli 1944 was het schip voor de kust van Ouistreham (Sword Beach) verankerd en wachtte het regiment op uitstappen. Om 08.00 uur ontploften de motoren van het schip een verzonken Duitse mijn, waarbij de romp uit elkaar werd getrokken. Dit was het grootste Britse verlies van leven voor de stranden van Normandië. De 189 vermiste mannennamen zijn op de muur gegraveerd in Bayeux.
In de Tweede Wereldoorlog is Bayeux de eerste grotere plaats die op D-Day bevrijd wordt. In de avond van 6 juni 1944 komen de eerste Britse troepen van Gold Beach aan bij de stad. Daar ondervinden zij geen weerstand van de Duitsers. Hierdoor blijft de stad de verwoestingen van straatgevechten bespaard.
Op 7 juni wordt de stad bevrijd. Op 14 juni houdt Generaal Charles de Gaulle zijn eerste toespraak in bevrijd gebied. De regering van het bevrijde Frankrijk zetelt enkele dagen in Bayeux en Bayeux wordt voor die periode tot hoofdstad van het bevrijde Frankrijk verklaard.
Voor meer foto’s bezoek Photos & Videos
